Hudson fer yfir söguna á íslandi í ógnvekjandi viðtali í bna um Ísland tveim vikum fyrir kosningarnar hér.

Skelfilegt en magnað viðtal við góðvin Islendinga Michael Hudson á the Republic Broadcasting Network. þetta er einfaldlega. Must See.

Ýtarleg Útskýring á Icesave samningunum, hvort og hvernig við getum borgað og hvað ef?

 

 

 

Þegar fólk veltir fyrir sér kostum og göllum þessa margumtalaða Icesave samnings verða menn að hafa eftirfarandi spurningar til hliðsjónar. Í fyrsta lagi eru samningurinn og skilmálar hans okkur nægilega hagstæðir?, Í öðru lagi hafa íslendingar efni á að standa við þessar skuldbindingar . Í þriðja lagi hvaða afleiðingar munu slíkar skuldbindingar hafa á íslendinga almennt og ríkisfjármálin, í fjórða lagi, hverju þarf að fórna til að greiða það  Í fimmta lagi hvort þá verið sé að fórna meiri hagsmunum fyrir minni eða öfugt? Í sjötta lagi ef þingheimur neitar að samþykkja þennan samning, hvað tekur þá við? og vegna þess að hingað til hefur undirritaður ekki fundið færslu sem svarar öllum þessum spurningum með hliðsjóna af kostum og göllum samningsins mun hér vera gerð tilraun til þess að svara nokkrum þeim mikilvægustu út frá þeim forsendum sem hægt er að gefa sér, samningunum sjálfum og ummælum um hann.

Eru samningurinn og skilmálar hans Íslendingum ásættanlegir?

Hvort þessir samningar eru hagstæðir eða ásættanlegur verður lesandi góður að dæma um fyrir sjálfan sig. Hér verða einungis tekinn fyrir nokkur ákvæði er þykja umdeild eða neikvæð ásamt þeim jákvæðu er fjallað hefur verið um á blogg og fréttasíðum landsins. 

Mikið hefur verið rætt um 16. grein samningsins og InDefence hópurinn bendir á að Lögfræðingar innlendir sem erlendir eru flest allir sammála um að þetta ákvæði feli í sér víðtækt afsal friðhelgisréttinda sem leiðir til þess að mun auðveldara verður að ganga að eignum íslenska ríkisins. Þegar ákvæðið er lesið kemur ekki fram í texta samningsins nein takmörkun á hugtakinu „eign". sem þýðir að Bretar eða Hollendingar gætu þess vegna tekið alþingishúsið til gjaldþrotaskipta, ríkisjarðir eða þjóðgarða og jafnvel vatns veitur og virkjanir því enginn takmörk eru á því hve langt Bretar og eða Hollendingar geta gengið að.

Sigmundur Davíð sagði á þingi: "Nú er meira að segja komið í ljós að getið er um það í samningunum að uppfylli íslenska ríkið ekki tiltekin skilyrði eða innstæðutryggingarsjóðurinn, eitt af fjölmörgum skilyrðum." þá "...sé strax hægt að gjaldfella allt lánið, hvenær sem er á þessu sjö ára tímabili eða eftir það."  Samningarnir hafa hvorki meira né minna 11 gjaldfellingar ákvæði og Sigmundur segir jafnframt að mörg þeirra hafa lögfræðingar aldrei áður séð í samningum.

Það birtist frétt á mbl.is þar sem hæstaréttar lögmaðurinn Jacko R Möller bendir réttilega á að í samningunum eru okkur hagstæð ákvæði eins og að hollendingar og Bretar skuldbinda sig til þess að funda aftur um samningin og skoða hvort þeir vilji endurmeta hann. 

Hafa Íslendingar efni á að standa við þessar skuldbindingar?

þrátt fyrir blóðugan niðurskurð þetta árið kemur ríkissjóður samt sem áður til með að skila -153.142 milljörðum króna í halla. Vegna framúrkeyrslu ríkisstofnanna og embætta ríkisins upp á 20 milljarða kr þurfti ríkisstjórnin að fylla í 20 milljarða gat sem núverandi frumvarpi um skatta hækkanir og niðurskurð er ætlað að gera. þá standa ennþá eftir þessir 153.142 milljarðar króna sem ríkið á eftir að þurfa að brúa. Á Bloggsíðu Fannars frá Rifi koma fram útreikningar sem sýna að ríkisstjórnin komi til með að þurfa að skera niður amk 32,5% flatan niðurskurð til þess að mæta þessu 153.142 milljarða halla. Þá er eftir að reikna inn vaxtagreiðslur og afborganir af icesave samningunum sem miðað við bestu forsendur sem ríkistjórninni reiknast til; það er að upp í hann fáist 95% af eignum Landsbankans segir Fannar frá Rifi að við meigum búast við því að þurfa eftir sjö ár að greiða miðað við gengið í dag 23.9 Milljarða á ári. Ef hins vegar ekki fáist nema 75% til 50% getum við reiknað með að greiða 47 til 76 milljarða króna á ári. En rétt er að geta að samkvæmt sjötta ákvæði samningsins eiga allir kröfuhafar landsbankans þar ytra jafnan rétt á eigna safninu sem þýðir að lánadrottnarar, bresk bæjarfélög og aðrir kröfuhafar geta fengið af safninu hlutfalslega jafn mikið  og íslenska ríki. Ofan á þessar skuldir bætast svo við afborganir og vextir af lánunum frá Rússum og norðurlöndunum upp á tæpa 4000 milljón dollara sem samið var um að kæmi til við að bætast við hið mjög svo umdeilda 2000 milljón dollara ags-lán. Miðað við þessar forsendur verður það að teljast nokkuð ljóst að hvernig sem spilast úr kreppunni á næstu sjö árum verður það að teljast afar hæpið að íslendingar geti yfir höfuð borgað þessar skuldbindingar nema með ólýðandi skatthækunum og niðurskurði.

Hvað gerist ef við borgum ekki?

Í versta falli fer AGS í burtu með sína peninga og íslendingar fá enginn lán til að styðja við gengi krónunnar sem gæti haft mjög slæmar afleiðingar hér til skemmri tíma en eins og marg oft hefur verið bent á var ein skjótasti efnahagslegi bati nokkur staðar í Argentínu sem neitaði að greiða sínar skuldir og reyndin varð sú að hún lokaðist eingöngu frá alþjóða lánamörkuðum í tvö ár. Að öðrum kosti þrátt fyrir ummæli Breta og hollendinga mætti ávalt reina að semja upp á nýtt. Ummæli Breta og hollendinga sem um það skarast eru auðvitað sögð í þeirri von að íslendingar samþykki frekar núverandi samning.

Eins og Steingrímur j. í vörn sinni hefur margoft bent á að þá eru þetta nauðunga samningar. Ögmundur Jónsson segir að spurður út í hvort við lendum ekki í einangrun ef samningarnir verði ekki samþykktir: ,,Við erum..." nú þegar "...í einangrun. Það er umsátur um Ísland. Það er í því ljósi sem þessir samningar voru gerðir." Brown Viðurkenndi líka á fyrirspurnartíma á breska þinginu fyrir nokkru að hafa misbeitt AGS og brotið þannig lög er hann notaði sjóðinn sem þvingunartól fyrir betri samninga fyrir Breta.  Sigurður Líndal lagaprófessor sagðist dálítið hræddur um að Íslendingar eigi engan annan kost en að gangast undir Icesave samningana eins og hver önnur sigruð þjóð og játar aðspurður að verið sé að berja Íslendinga Til hlýðni "...ekki spurning". Ögmundur segist hins vegar réttilega að þetta sé að sjálfsögðu ekki eina leiðin sem sé fær í málinu. Ef málið verði ekki samþykkt þurfi einfaldlega bara að skoða aðrar leiðir.

Sigurður Lingdal hefur ásamt Dóru Sif Týnes einnig bent á að dómstólaleiðin sé að öllum líkindum ekki fær vegna þess að til þess þurfi amk tveir að koma að samkomulagi um hvaða dómstóll eigi að dæma í málinu. Hins vegar hafa Magnús Thorodssen hæstaréttarlögmaður og og fyrrverandi forseti hættarétts, Björg Thorarensen forseti Lagadeildar HÍ og Atli Gíslason Hæstaréttarlögmaður, Stefán Már Stefánsson prófessor við HÍ og Jón Steinar Gunnlaugsson, hæstaréttardómari allir sagt lagalegan rétt íslendinga sterkan og vilja meina að málið eigi að fara fyrir sómstóla þar sem þeir eru eina sanngjarna leiðin til að hveða á um hversu mikið íslendingar þurfi að greiða.Þar sem reint hefðu mátt að semja um einhverskonar ramma þar sem íslendingar myndu skuldbinda sig til að greiða, hvernig sem dómurinn færi einhvað lágmark.

Niðurlag

Í ljósi þeirra ákvæða sem í samningnum er á kveðið verða afleiðingarnar af því að sammþykkja hann ekki að vera verulega alvarlegar og þegar tekið er inn í reikninginn að íslendingar eiga að öllum líkidum ekki eftir að geta staðið undir þessum samningi án þess að leggja á byrgðar almennings ólýðandi skatta og verulegan niðurkurð í almennri þjónustu eins og heilsugæslu og menntakerfi landsmanna verður það að segjast eins og er að samningurinn getur einfaldlega ekki átt rétt á sér og þegar í ofanálag er litið til þess að skuldbindingar þessar eru ekki að nokkru leiti sök megin þorra almennings verður það að teljast óásættanleg niðurstaða að ekki náist betri samningar en raun ber vitni. Verði þessi samningur samþykktur mun það leiða af sér án þess að fara náið út í landflótta, Ósýnilega efnahagslega hlekki ánauðar almennings í landinu.

Sem dæmi hafa slíkir hlekkir sligað menn, konur og börn þriðjaheimsins nú áratugum saman vegna þess að þáverandi stjórnvöld voru tilbúinn að gefa frá sér þegna sína fyrir eigin frama, þrýsting, auðæfi eða skammsína heimsku. Á meðan vesalings fólkið þrælar sér út til að brauðfæða sína fjölskyldu. Þar er félagslegur hreyfanleiki nær horfin og misskipting auðs alger. Hér mun þeim sorglega veruleika bera við að venjulegur borgari fær líklega aldrei á sinni æfi efnahagslegt sjálfstæði eins og tíðkast í þróunnarlöndunum og er því í raun ekki sjálfstæður heldur í víðasta skilningi eign lánadrottins síns.

Mynd þessi er tekinn af minnisvarða; þrælasölu á Zanzibar af Arinol.

Umsátur um Ísland

Íssala eða ísbjarg?, Ýtarleg Útskýring á Icesave samningunum, hvort og hvernig við getum borgað og hvað ef?

 

 

 

Þegar fólk veltir fyrir sér kostum og göllum þessa margumtalaða Icesave samnings verða menn að hafa eftirfarandi spurningar til hliðsjónar. Í fyrsta lagi eru samningurinn og skilmálar hans okkur nægilega hagstæðir?, Í öðru lagi hafa íslendingar efni á að standa við þessar skuldbindingar . Í þriðja lagi hvaða afleiðingar munu slíkar skuldbindingar hafa á íslendinga almennt og ríkisfjármálin, í fjórða lagi, hverju þarf að fórna til að greiða það  Í fimmta lagi hvort þá verið sé að fórna meiri hagsmunum fyrir minni eða öfugt? Í sjötta lagi ef þingheimur neitar að samþykkja þennan samning, hvað tekur þá við? og vegna þess að hingað til hefur undirritaður ekki fundið færslu sem svarar öllum þessum spurningum með hliðsjóna af kostum og göllum samningsins mun hér vera gerð tilraun til þess að svara nokkrum þeim mikilvægustu út frá því sem hægt er að gefa sér, samningunum sjálfum og ummælum um hann.

Í þessari færslu hér. skrifuð í dag.

Strandi Icesave, strandar allt

Michael Hudson; Iceland is under Attack, Rifjum upp viðtölin við Michael Hudson Í silfrinu

Sigruð þjóð

Sýndarmenska og ekkert annað

Mikið djöfull varð ég pirraður yfir kastljósi í gærkvöldi þegar Jóhanna í drottningar viðtali var að útskýra þennan "sáttmála" og varð að útskýra hvað væri og ætti að gerast fyrir heimilin og sagði að þau hefðu til að mynda afnumið skatta af afskriftum og taldi það koma til góða almennings.

Í fyrsta lagi hver ákveður hvaða skuldir er verið að afskrifa og ef menn ætla í þann pakka ættu menn ekki að afskrifa allar skuldir til jafns? En ekki bara einhverja útvalda. Ef menn færu þá leið eins og hún reyndi að láta það líta út fyrir að afskrifa bara þær skuldir sem þarf nauðsýnlegast að afskrifa, en þá eru menn fyrst farnir að verðlauna skuldara og slíkt myndi þar af leiðandi ekki hafa nein teljandi áhrif á hjól atvinnulífsins þar sem þeir sem afskriftirnar fengu væru eingöngu þeir sem væru hvort eð er í þannig stöðu að eftir afskriftir ættu þeir ekkert efni á mikið meira en því allra nauðsynlegasta uppihaldi.

Í öðru lagi þá eru einu skuldirnar sem ég hef heyrt að hafi verið afskrifaðar; kúlulán bankamanna.

í þriðja lagi kemur skattur sökum "skyndilegrar" innkomu sem verður til við afskriftir kúlulána ekki til með að hjálpa almenningi eða venjulegum heimilum heldur eingöngu banka elítuni.

Í fjórða lagi var mér hugsað til hverslags fjölmiðla druslur við erum með á þessu ríkissjónvarpi sem greinilega hvorki geta né þora að spyrja almennilegra spurninga. Eða koma fram með nokkra útreikninga sýna hversu ástandið er alvarlegt eða hvað þá spyrja út frá slíku. 

Mér gjörsamlega blöskraði, ég sagði á bloggi Óskars Helga um daginn að annað hvort væri hún verulega heimsk eða óheiðarleg ég er farinn að hallast að því seinna þó ég sé ekki viss hvort er skárri kostur.

Bara sama gamla sagan þar sem fátækari 90% borga til ríkari 10%. Svo tala menn um að lénsherra kerfið hafi verið afnumið. staðreyndin er sú að allt í senn þrælahald nýlendur og lénskerfin voru aldrei lögð af heldur bara skipt út fyrir efnahagslega hlekki ánauðar. Að vísu voru Íslendingar Stick Free þar til nú. Ég bendi fólki á að horfa á myndina the Great African Scandal sem lýsir hvernig ástandið mun verða hérna eftir nokkur ár. Það verður reyndar að sumu leiti verra hérna því fólk er gjörsamlega  bundið fast við húsin sýn. Ég endurtek bara eins og einn bloggarinn sagði Til Fjandans Með Fullveldið

mikið andskoti væri ég án allrar samúðar ef einhver tæki sig til og kjöldragi þetta lið.

Til hamingju með sáttmálann

Mein göllluð Galdþrotalög setja fólk á götuna og eru ein af ástæðum yfir lánunar heimila, Nýtt Frumvarp stendur til bóta

Nú er inn í einhverri nefnd á alþingi frumvarp til að breyta gjaldþrotalögunum á íslandi en þau hafa hingað til verið þess eðlis að bankar láni of mikið og of mörgum. Ég vil samt benda á að skuldir heimila og fyrirtækja voru bara brot af því sem íslenskir bankar lánuðu út, þar sem megnið af útlánum þeirra reyndist vera til fárra félaga þeirra á toppnum. En eftir standa samt heimili landsins skuldsett upp í topp.

í mesta góðærinu var eitt vandamálanna að áhættan var undir metinn. það sem átt er við er að vextir og lánakjör voru of góð svo að fólk var of gjarnt á að skuldsetja sig. Þar af leiðandi voru Íslendingar þá þegar áður en kreppan "skall á" ein skuldsettasta þjóð veraldar ef heimili og fyrirtæki voru borin saman hlutfallslega miðað við skuldsetningar annar þjóða í heiminum. Þannig voru Íslendingar búnir að yfirlána sjálfum sér svo að eignaukningin og verðmætasköpunin þurfti að vera svo mikil til að standa undir þessu að óraunhæf hlaut að teljast að slíkt gæti orðið enda sáu það margir fyrir í endan á þessari vitleysu og reindu þar af leiðandi að koma sér út eða um það skrifuðu. þegar kreppan svo "skellur á" hrinur eignaverðið svo að pakkinn lendir margfaldur á verðmætasköpun sem er hið raunverulega hagkerfi. Ein af ástæðum yfirlánunar tel ég vera núverandi gjaldþrotalög sem eru þannig gerð að þau binda hvern þann sem verður gjaldþrota sem slíkan í amk 15 ár.

Þrátt fyrir þessa skuldahlekki gjaldþrota sem annars biðu voru vextir ekkert sérstaklega lágir til venjulegs verkafólks sökum hávaxtastefnu seðlabankans sem með henni þóttist slá niður á þensluna en jók hana raunar með aukningu í sölu jöklabréfa. 

þegar samfélagsáttmálinn brestur milli ríkisins, almennings og bankans sem svo hljóðar að ég mun borga mínar skuldir ef þú ríkistjórnin og bankinn gætið þess að ég fái borgað mannsæmandi laun til þess greiða af mínum lánum eins og nú er komið fyrir mörgum. þannig er til að mynda sáttmálin með öllu brostin þegar fólk er sokkið í skuld og fær hvergi vinnu.

Að skila lyklinum er samt ekki jafn gott og það hljómar sumir benda á að fólk til að mynda í bandaríkjunum lendi á svörtum lista og aðrir bæta við að fái aldrei lán. Hvað varðar listann getur vel verið rétt en það er langt því frá að menn fá aldrei aftur lán. Þar var öfugt farið vegna þess að eftir að Bush breytti lögunum þannig að viðkomandi gæti eingöngu verið dæmdur gjaldþrota einu sinni leituðust bankar og kreditkortafyrirtæki hreinlega í að komast í viðskipti við ný gjaldþrota fólk vegna þess að það var svo líklegt að viðkomandi lendi í vanskilum aftur og þá var hægt að rukka dráttarvexti sem svo á endanum verða svo miklir að viðkomandi getur aldrei greitt niður skuldina. Vegna þess að hann er raunar löngu búinn að greiða raunvirðið en eltist endalaust við okur vexti sem bankarnir mokgræða á til lengri tíma. (slíkt má kalla Modern economic slavery)

Það var hins vegar ekki svona fyrir þessi umdeildu lög. Ef þú komst í fátækra hverfi í bandaríkjunum sástu líklega hundruð skrifstofa sem sérhæfðu sig í því að gera fólk gjaldþrota og af því má álykta að allmargir nýttu sér þá þjónustu. Vegna þess að hugmyndafræðin á bak við gjaldþrotalögin er að gefa fólki annað tækifæri. Henry Ford var til að mynda gjaldþrota í fyrsta skiptið. Þar að auki eru það gjaldþrotalögin sem eiga að sjá til þess að þegar skuld er orðin ógreiðanleg komist fólk undan þeim skuldahlekkjum og bankinn tapi eða ef lögin voru góð, lánaði aldrei peninga til fólks sem hafði vart eða ekki efni á því að taka lán. 

Auðvitað er það og hefur verið þannig að bankastofnanir eru alltaf með tryggingu fyrir sínum innistæðum. Bæði í formi veðs og vaxta. Ef veðið dugir ekki eins og lögin eru hér í dag þá leggst restin af skuldinni ofan á viðkomandi og svo sjá þjónustur í eigu bankanna eins og intrum um að passa að viðkomandi komist ekkert næstu 15 árin nema að hafa borgað sína skuld og vel það. þess vegna voru bankar alltof reiðubúnir að lána fólki sem átti ekki efni á því fyrir stærra húsi eða betri bíl vegna þess að bankinn fékk alltaf sitt til baka og gott betur.

Í það heila er fólk samt alltaf viljugt til þess að borga sínar skuldir vegna þess að það vill ekki fá á sig vanskila stimpil, en þegar samfélagssáttmálinn riðlast hefur fólk einfaldlega ekki efni á því. Þar af leiðandi voru gjaldþrotalögin ásamt miklu aðgengi af fjármagni sökum jöklabréfa sökum hárra vaxta stefnu hér á landi þess eðlis að þau stuðluðu að yfirlánun líkt og gerðist fyrir kreppuna miklu 1930. Það er því nokkuð ljóst að núverandi gjaldþrotalög eru alltof ströng. hve langt menn eiga að ganga í hina áttina veit ég ekki en menn eiga amk ekki að þurfa að greiða af út af standandi skuldum eftir gjaldþrot í meira en 5 ár.

Nú stendur til að bæta úr þessu en Lilja Mósesdóttir o.fl. hafa lagt fram "Frumvarp til laga um breytingu á lögum um samningsveð nr. 75/1997",  og "tekur á þessu með þeim hætti að ekki verður hægt að ganga að skuldara fyrir hærri upphæð en samningsveðinu og ekki verður hægt að halda úti kröfum á viðkomandi vegna þess sem ekki innheimtist." (Þór Saari)  Hættan er samt sú að full langt sé gengið þar sem með þessum lögum gæti fólk þess vegna bara skilað lyklinum en á móti kemur að fólk vill yfirleitt greiða af lánum sínum svo lengi sem það hefur efni á því og lögin eru af því leitinu til sanngjörn en leiða af sér meiri ábyrgðir á ríkistjórnir landsins að gera fólki kleift að greiða sínar skuldir. þá er vonandi að 50% tillaga sjálfstæðismanna verði einnig samþykkt á svipuðum tíma og gefið verði loforð um afskriftir svo að glingurpóstarnir hreinlega flæði ekki inn í bankana.

Fjölskylda á hringekjunni

Eitthvað meira en Steingrímur Reykhás og Svavar Gests geta sagt...

I Fougt The Law- The Clash

Eitthvað Meira En Steingrímur J og Svavar Gests Geta sagt.

Hagstæð ákvæði Icesave

Gef mér von Jóhanna

Give Me hope Joanna Eftir Eddy Grant á vel við íslenskan veruleika í dag með örlítið breittum texta mætti halda að hann væri að syngja um ísleskt samfélag en ekki suður afrískt.

 

 

Hræðsluáróður, segir Jóhanna

Hvalveiðar; of stór biti?

persónulega hef ég ekkert á móti hvalveiðum svo lengi sem þær eru sjálfbærar og ganga ekki á stofn tegundanna. Mér finnst hrefna reyndar mjög gott kjöt, vandamálið er hins vegar að ég er hræddur um að við séum að skjóta alltof alltof mikið af þeim. Langreiðurinn er til að mynda á lista yfir þau dýr sem talin eru muni deyja út á næstu hundrað árum.

þar að auki er sérstaklega vegið nálagt báðum þessum stofnum þegar ekkert er veitt nema kálfar. en það veit það hver sem er sem hefur áhuga á hval átu að gamall hvalur er svo úldin og seigur að þeir eru með öllu nær óætir, en kálfkjöt þykir hins vegar vera hreint lostæti. þess vegna hættir við því að þegar menn gefa leyfi á 200 dýr af hvort um sig langreið og hrefnu að það verði lítið annað af þeim veit en kálfurinn. sem þýðir kannski að það mun ekki sjá mikið á stofninum fyrr en eftir nokkur ár án þá muni líka stór sjá á honum.

þau rökin að við verðum að veiða alla þessa hvali til þess skapa svo mikla vinnu eru frekar væg. það kom nú á daginn að flestir þessara sem tekið var viðtal við á rúv voru einungis í hlutastarfi með annarri vinnu. þetta eru að minnsta kosti mjög skammsýn rök því það færi til að mynda enginn bóndi að slátra hjá sér það mörgum dýrum að það gæti stór minkað stofninn. Slíkt myndi vissulega auka vinuna tímabundið en skaða hann þegar fram í sækir. Persónulega held ég það sé alveg nóg að viða bara fyrir innlenan markað og slíkt myndi hafa mun minni áhrif á hvalaskoðun.

Annað sem mér finnst frekar sérstakt við þessa kvóta dreifingu er hvers vegna fær hvalur allan kvótann? hversvegna er Kvótinn einfaldlega ekki boðin út til eins árs leigu og ríkið fengi inn einhverjar tekjur af honum?

Risavaxinn morgunverður

Sjóræningjar eða Strandverðir?

Blogg félagi og kunningji minn Óskar Helgi líkti íslandi við Sómalíu á bloggi sínu fyrir stuttu þar sem hann lísti þarlendri stjórnarkreppu. þessi færsla rifjaði upp fyrir mér og fékk mig til þess að senda honum svar sem síðan endaði í örlítið breittrimynd sem þessi fæsrla er þú ert að lesa hér og nú.

Það hefur borið þó nokkuð á undanförnum mánuðum af fregnum af sjóræningjum og sjóránum við strendur Sómalíu. já sjóræningjum á 21 öldinni eins ótrúlega og það hljómar sem ræna vestræn olíu og gáma skip fyrir lausnargjald en þar er ekki öll sagan sögð.

Nei. Á síðustu 20 árum hafa strendur Sómalíu "hreinlega" verið notaðar sem ódýr urðunar staður á vestrænum úrgandi; gáma og olíu skip "leka" þarna í landhelgina fleiri tonnum af hvurslag rusli, skít og spilliefnum vegna þess að mun ódýrara er að henda þeim í sjóinn en að senda það í urðun í Evrópu. Þarna hefur meira að segja fundist geisla virkur úrgangur, sorp Evrópu og að einhverju leiti asíubúa hefur skiljanlega nánast gert út af við alla fiskistofna þarna syðra og þannig gert hundruð þusunda fiskimenn atvinnulausa. Stjórnvöldin hafa staðið svo á bullandi kúpunni (og eru enn) að þau hafa ekki haft efni á strandgæslu til að sporna við skítaverkunum. Sumir hinna atvinnulausu sjómanna tóku því upp að skipa sjálfa sig sem strandgæsluliða. Um þá er hefur verið fjallað í vestrænum fjölmiðlum sem sjóræningja en þannig hafa þeir farið að til þess að sporna við og stöðva þennan óþrifnað og ekki sleppt skipum vesturlanda nema gegn lausnargjaldi sem ætlunin er af þeirra sögn að nota til að hreinsa upp þann óþrifnað sem þarna hefur verið losaður vestrænum stórfyrirtækjum. Á sama tíma hafa vestræn ríki sent herskip og hermenn til að sporna við "sjóránunum" sem ger þó lítið annað stuðla af frekari mengun í hafið við sómalíu. Frá þessu er sagt frá meðal annars í stuttri færslu á bbc en mun ýtarlega var frá þessu greint á al je zeera og Democracy now og annarra frjálsari miðla fyrir nokkru.