Aron Ingi Ólason

Ef ríkistjórnin fær sínu framgengt í þjóðar atkvæðagreiðslunni á laugardaginn verða íslendingar krýndir heimsmeistarar heildarskuldsetningu miðað við verga landsframleiðslu og munu heildar skuldir nema yfir 340% af VLF (samkvæmt tölum frá Imf) sem er öllu meira en sitjandi heimsmeistarar; Japan sem skulda 225,8% af VLF. næst á eftir fylgir Sambandsríki Sankti péturs og Nevis með um 185%, því næst kemur Líbanon með 150%, þar fast á eftir Zimbabwe með 149,7% síðan Grikkir með 144% og í sjötta sæti sjálfir íslendingar með tæp 124%. En nú gefst þjóðinni  kjörið tækifæri á að bæta við enn einni gruggugri rós í í hnappagatið með því að sjá sér leik á borði og gangast undir að skuldsetja um 178.000 íslenska verkamenn fyrir innistæðutryggingum erlandra útibúa landsbankans heitins. En Íslendingar eru nú þegar sitjandi heimsmeistarar í virðisaukaskatt. En Íslendingum er spáð mjög góðu gengi á næsta heimsmeistara móti svína og teljast einnig líklegir til sigurs í getu og viljaleysi stjórnvalda, tregaþreki, viðskiptaheimsku, spillingargöngu og síðast en ekki síst Andverðleikasamfélagsskeiði sem fram fer um þessar mundir

Stigataflan fæst uppgefinn hjá CIA World Factbook. Afram Ísland, Best í Heimi

	Atli og Lilja setja x við nei
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Nú þegar allir eru orðnir löngu þreyttir á æs-seif þá les maður ennþá greinar á báða boga ég hef lengi velt fyrir mér hvað væri sanngjarnast að gera í svona máli burt séð frá því hvers eðlis deilan er en spá frekar út í það hvað ég og þú mundum gera ef svona mál kæmi upp á milli okkar prívat og persónulega.

Til að fyrir byggja allan misskilning verður að hafa eitt í huga, að fólk úti í hollandi og bretlandi hefur þegar fengið borgað það sem það fær borgað, það er að segja innistæðu trygginguna. En bresk og hollensk stjórnvöld borguðu það út úr eigin vasa skattgreiðanda þar í landi. Icesave málið snýst því alls ekki um að borga þeim sem töpuðu á þessum reikningum neitt meira, heldur snýst það um að borga Hollenskum og breskum skattgreiðendum upphæðina sem þeir borguðu út og vextina sem þeir krefjast ofan á það.

Þegar menn segja að íslensk stjórnvöld eigi alfarið að bera ábyrgð á þessum reikningum sökum klúðurs í gæslu verða men að gæta sanngirni í dómum sínum þar eð hollendingar og bretar áttu einnig að sjá um eftirlitið með þessum reikningum. Hvað sem varðar lög þá ætti eftirlitið með þessum reikningum raunar frekar að vera á þeirra hendi þar sem það voru jú breskir og hollenskir ríkisborgarar er fengu inn skatttekjurnar af þessum reikningum (þeir voru samt starfræktir mun lengur í bretlandi þannig þeir fengu meiri skattpening) en bretar fengu yfir 20 milljarða í tekjuskatt af icesave. Þar af leiðandi verður það að teljast frekar ósanngjarnt að íslendingar ættu að hafa eftirlit með einum stærstu umsvifum landsbankans en fá eingöngu hagnaðinn sem landsbankinn tók svo hingað heim ef hann fór ekki allur ofan í einhver skúffu fyrirtæki og svo til aflandseyja. það þarf auðvitað tíminn að leiða í ljós og þess vegna er það íslendingum í hag að bíða ef það reynist fyrir satt.) þá þurfa auðvitað eigendur og stjórnendur að greiða fyrir það.

Því næst verða menn að spyrja sig að fyrst að skattgreiðendur eiga að greiða reikninginn hvort hér og þar ytra ríki raunverulegt lýðræði eða olagarcy. Ég veit ekki hvernig þetta er nákvæmleg þarna ytra þó líklega ekkert mikið minna spillt enn hér heima. 

Lýðræði krefst þess að allir hafa sömu möguleika á að nálgast upplýsingar og til að bjóða sig fram. það er hins vegar þannig í þessu frábæra landi að ríkisflokkarnir 4flokkurinn svokallaði borgar sjálfum sér milljónir úr ríkisjóð eftir gengi í síðustu kosningum á sama tíma og þeir takmarka einka styrki til allra flokka í 300.000 kr. það er auðvitað þess eðlis að upplýsinga dreifing (áróðurs auglýsinga heilaþvottur) framboða fer ekki fram á beint sanngjörnum grundvelli. þegar í ofan á lag eru svo teknar inn þær stofnanir sem reka styrka ríkisflokkana fyrir sína hagsmuni og oll þau skúffu fyrirtæki sem þær hafa á sínum snærum til að tryggja áfram haldandi völd sinna flokka þá verður öllum ljóst að hér ríkir ekkert lýðræði heldur stofnana væði bankar og lÍu voru þær stærstu á þessum tímum ef til vill hafa álver líka togað í einhverja strengi svo einhverjar stofnanir séu nefndar. svo ekki sé nú talað um prófkjör flokkana og þá "styrki" og fjölmiðla eignarhaldið hér á landi

Þar sem hér íslenskum skattgreiðendum er ekki tryggt sanngjarnan málflutning þá finnst mér allavega hæpið að íslenskir skattgreiðendur eiga að greiða fyrir "velvilja" fyrrverandi ríkistjórnar gagnvart erlendri starfsemi bankana sem voru eins og áður hefur komið fram með þessa sömu aðila í vasanum og greiða erlendum skattgreiðendum upp í topp með vöxtum fyrir útborgun þeirra til aumingja fólksins sem lagði fé sitt inn á þessa reikninga. Þegar allir skattborgarar fengu skattpeningin af vaxtatekjum fólksins sem lagði peninga sína í þessa reikninga.

Það er auðvitað ósanngjarnt að skattgreiðendur erlendir sem innlendir þurfi að greiða fyrir svona viðskipta svindl og raunar ólýðandi þar sem það eina sem þeir hafa unnið sér til saka er að kjósa yfir sig spilta stjórnmálamenn í ólýðræðislegu kerfi, það er hins vegar óumflýjanlegt að borga þetta og spurningin er því einfaldlega hve mikið á hver skattgreiðandi að greiða. Því finnst mér persónulega sanngjarnasta lausnin að allir skattgreiðendur greið jafnt upp í skaðabæturnar sem aumingja fólkið fékk. 

Málið flækist hins vegar þegar íslensk stjórnvöld tryggðu íslensku reikninga þessara sömu banka upp í topp. en þegar við lítum aftur á ólýðræðislegt kerfi sem íslenskur almenningur býr við þau taumhöld sem auðmenn og valdagrúppur landsins hafa á stjórnmálamönnunum sér fólk að það er ekki skrítið að allar innistæður hér væru tryggðar upp í topp. Þar af leiðandi er heldur ekki sanngjarnt að þetta klúður eigi að leggjast á venjulegan almenning. þess vegna tel ég fyrrgreinda lausn sanngjarnasta fyrir alla skattgreiðendur hvort er íslenska eða erlenda. Hitt verður svo að rannsaka hvernig staðið var á málunum og menn dæmdir eftir því. sjálfur tel ég að ef einhver aðgerð hefur vegið hvað næst sjálfstæði íslendinga þá er það þessi. Þar af leiðandi kemst hún sem næst landráði og þeir sem af því stóðu ættu að vera dæmdir til að borga skattgreiðendum þessara landa til baka sem nemur afganginum af innistæðum á icesave. 

þetta er kannski ekki einföld lausn en mér finnst hún hvað sanngjörnust ekki á lagalegum grundvelli heldur siðferðislega.

ef einhverjir eru ennþá ef-vissir um stefnu og hagi imf (Ís. AGS) þá rakst ég á þetta myndbrot á youtube vona að þið kunnið að meta innihald þess en það fjallar um stefnu Ags í Jamaíku og afleiðingar þess.

einkar áhugavert, með von um betri hag, bestu kveðjur Aron Ingi.

Þegar fólk veltir fyrir sér kostum og göllum þessa margumtalaða Icesave samnings verða menn að hafa eftirfarandi spurningar til hliðsjónar. Í fyrsta lagi eru samningurinn og skilmálar hans okkur nægilega hagstæðir?, Í öðru lagi hafa íslendingar efni á að standa við þessar skuldbindingar . Í þriðja lagi hvaða afleiðingar munu slíkar skuldbindingar hafa á íslendinga almennt og ríkisfjármálin, í fjórða lagi, hverju þarf að fórna til að greiða það  Í fimmta lagi hvort þá verið sé að fórna meiri hagsmunum fyrir minni eða öfugt? Í sjötta lagi ef þingheimur neitar að samþykkja þennan samning, hvað tekur þá við? og vegna þess að hingað til hefur undirritaður ekki fundið færslu sem svarar öllum þessum spurningum með hliðsjóna af kostum og göllum samningsins mun hér vera gerð tilraun til þess að svara nokkrum þeim mikilvægustu út frá þeim forsendum sem hægt er að gefa sér, samningunum sjálfum og ummælum um hann.

Eru samningurinn og skilmálar hans Íslendingum ásættanlegir?

Hvort þessir samningar eru hagstæðir eða ásættanlegur verður lesandi góður að dæma um fyrir sjálfan sig. Hér verða einungis tekinn fyrir nokkur ákvæði er þykja umdeild eða neikvæð ásamt þeim jákvæðu er fjallað hefur verið um á blogg og fréttasíðum landsins. 

Mikið hefur verið rætt um 16. grein samningsins og InDefence hópurinn bendir á að Lögfræðingar innlendir sem erlendir eru flest allir sammála um að þetta ákvæði feli í sér víðtækt afsal friðhelgisréttinda sem leiðir til þess að mun auðveldara verður að ganga að eignum íslenska ríkisins. Þegar ákvæðið er lesið kemur ekki fram í texta samningsins nein takmörkun á hugtakinu „eign". sem þýðir að Bretar eða Hollendingar gætu þess vegna tekið alþingishúsið til gjaldþrotaskipta, ríkisjarðir eða þjóðgarða og jafnvel vatns veitur og virkjanir því enginn takmörk eru á því hve langt Bretar og eða Hollendingar geta gengið að.

Sigmundur Davíð sagði á þingi: "Nú er meira að segja komið í ljós að getið er um það í samningunum að uppfylli íslenska ríkið ekki tiltekin skilyrði eða innstæðutryggingarsjóðurinn, eitt af fjölmörgum skilyrðum." þá "...sé strax hægt að gjaldfella allt lánið, hvenær sem er á þessu sjö ára tímabili eða eftir það."  Samningarnir hafa hvorki meira né minna 11 gjaldfellingar ákvæði og Sigmundur segir jafnframt að mörg þeirra hafa lögfræðingar aldrei áður séð í samningum.

Það birtist frétt á mbl.is þar sem hæstaréttar lögmaðurinn Jacko R Möller bendir réttilega á að í samningunum eru okkur hagstæð ákvæði eins og að hollendingar og Bretar skuldbinda sig til þess að funda aftur um samningin og skoða hvort þeir vilji endurmeta hann. 

Hafa Íslendingar efni á að standa við þessar skuldbindingar?

þrátt fyrir blóðugan niðurskurð þetta árið kemur ríkissjóður samt sem áður til með að skila -153.142 milljörðum króna í halla. Vegna framúrkeyrslu ríkisstofnanna og embætta ríkisins upp á 20 milljarða kr þurfti ríkisstjórnin að fylla í 20 milljarða gat sem núverandi frumvarpi um skatta hækkanir og niðurskurð er ætlað að gera. þá standa ennþá eftir þessir 153.142 milljarðar króna sem ríkið á eftir að þurfa að brúa. Á Bloggsíðu Fannars frá Rifi koma fram útreikningar sem sýna að ríkisstjórnin komi til með að þurfa að skera niður amk 32,5% flatan niðurskurð til þess að mæta þessu 153.142 milljarða halla. Þá er eftir að reikna inn vaxtagreiðslur og afborganir af icesave samningunum sem miðað við bestu forsendur sem ríkistjórninni reiknast til; það er að upp í hann fáist 95% af eignum Landsbankans segir Fannar frá Rifi að við meigum búast við því að þurfa eftir sjö ár að greiða miðað við gengið í dag 23.9 Milljarða á ári. Ef hins vegar ekki fáist nema 75% til 50% getum við reiknað með að greiða 47 til 76 milljarða króna á ári. En rétt er að geta að samkvæmt sjötta ákvæði samningsins eiga allir kröfuhafar landsbankans þar ytra jafnan rétt á eigna safninu sem þýðir að lánadrottnarar, bresk bæjarfélög og aðrir kröfuhafar geta fengið af safninu hlutfalslega jafn mikið  og íslenska ríki. Ofan á þessar skuldir bætast svo við afborganir og vextir af lánunum frá Rússum og norðurlöndunum upp á tæpa 4000 milljón dollara sem samið var um að kæmi til við að bætast við hið mjög svo umdeilda 2000 milljón dollara ags-lán. Miðað við þessar forsendur verður það að teljast nokkuð ljóst að hvernig sem spilast úr kreppunni á næstu sjö árum verður það að teljast afar hæpið að íslendingar geti yfir höfuð borgað þessar skuldbindingar nema með ólýðandi skatthækunum og niðurskurði.

Hvað gerist ef við borgum ekki?

Í versta falli fer AGS í burtu með sína peninga og íslendingar fá enginn lán til að styðja við gengi krónunnar sem gæti haft mjög slæmar afleiðingar hér til skemmri tíma en eins og marg oft hefur verið bent á var ein skjótasti efnahagslegi bati nokkur staðar í Argentínu sem neitaði að greiða sínar skuldir og reyndin varð sú að hún lokaðist eingöngu frá alþjóða lánamörkuðum í tvö ár. Að öðrum kosti þrátt fyrir ummæli Breta og hollendinga mætti ávalt reina að semja upp á nýtt. Ummæli Breta og hollendinga sem um það skarast eru auðvitað sögð í þeirri von að íslendingar samþykki frekar núverandi samning.

Eins og Steingrímur j. í vörn sinni hefur margoft bent á að þá eru þetta nauðunga samningar. Ögmundur Jónsson segir að spurður út í hvort við lendum ekki í einangrun ef samningarnir verði ekki samþykktir: ,,Við erum..." nú þegar "...í einangrun. Það er umsátur um Ísland. Það er í því ljósi sem þessir samningar voru gerðir." Brown Viðurkenndi líka á fyrirspurnartíma á breska þinginu fyrir nokkru að hafa misbeitt AGS og brotið þannig lög er hann notaði sjóðinn sem þvingunartól fyrir betri samninga fyrir Breta.  Sigurður Líndal lagaprófessor sagðist dálítið hræddur um að Íslendingar eigi engan annan kost en að gangast undir Icesave samningana eins og hver önnur sigruð þjóð og játar aðspurður að verið sé að berja Íslendinga Til hlýðni "...ekki spurning". Ögmundur segist hins vegar réttilega að þetta sé að sjálfsögðu ekki eina leiðin sem sé fær í málinu. Ef málið verði ekki samþykkt þurfi einfaldlega bara að skoða aðrar leiðir.

Sigurður Lingdal hefur ásamt Dóru Sif Týnes einnig bent á að dómstólaleiðin sé að öllum líkindum ekki fær vegna þess að til þess þurfi amk tveir að koma að samkomulagi um hvaða dómstóll eigi að dæma í málinu. Hins vegar hafa Magnús Thorodssen hæstaréttarlögmaður og og fyrrverandi forseti hættarétts, Björg Thorarensen forseti Lagadeildar HÍ og Atli Gíslason Hæstaréttarlögmaður, Stefán Már Stefánsson prófessor við HÍ og Jón Steinar Gunnlaugsson, hæstaréttardómari allir sagt lagalegan rétt íslendinga sterkan og vilja meina að málið eigi að fara fyrir sómstóla þar sem þeir eru eina sanngjarna leiðin til að hveða á um hversu mikið íslendingar þurfi að greiða.Þar sem reint hefðu mátt að semja um einhverskonar ramma þar sem íslendingar myndu skuldbinda sig til að greiða, hvernig sem dómurinn færi einhvað lágmark.

Niðurlag

Í ljósi þeirra ákvæða sem í samningnum er á kveðið verða afleiðingarnar af því að sammþykkja hann ekki að vera verulega alvarlegar og þegar tekið er inn í reikninginn að íslendingar eiga að öllum líkidum ekki eftir að geta staðið undir þessum samningi án þess að leggja á byrgðar almennings ólýðandi skatta og verulegan niðurkurð í almennri þjónustu eins og heilsugæslu og menntakerfi landsmanna verður það að segjast eins og er að samningurinn getur einfaldlega ekki átt rétt á sér og þegar í ofanálag er litið til þess að skuldbindingar þessar eru ekki að nokkru leiti sök megin þorra almennings verður það að teljast óásættanleg niðurstaða að ekki náist betri samningar en raun ber vitni. Verði þessi samningur samþykktur mun það leiða af sér án þess að fara náið út í landflótta, Ósýnilega efnahagslega hlekki ánauðar almennings í landinu.

Sem dæmi hafa slíkir hlekkir sligað menn, konur og börn þriðjaheimsins nú áratugum saman vegna þess að þáverandi stjórnvöld voru tilbúinn að gefa frá sér þegna sína fyrir eigin frama, þrýsting, auðæfi eða skammsína heimsku. Á meðan vesalings fólkið þrælar sér út til að brauðfæða sína fjölskyldu. Þar er félagslegur hreyfanleiki nær horfin og misskipting auðs alger. Hér mun þeim sorglega veruleika bera við að venjulegur borgari fær líklega aldrei á sinni æfi efnahagslegt sjálfstæði eins og tíðkast í þróunnarlöndunum og er því í raun ekki sjálfstæður heldur í víðasta skilningi eign lánadrottins síns.

Mynd þessi er tekinn af minnisvarða; þrælasölu á Zanzibar af Arinol.

	Umsátur um Ísland
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt