Það er svo geggjað!

Tilfinningar eru órjúfanlegur hluti af lífi fólks. Það koma góðir dagar og slæmir daga og dagur eftir þennan dag. Maðurinn er tilfinningavera og þarfnast tilfinningalegrar leiðsagnar rétt eins röklegrar hugsunar. Hins vegar hef ég orðið þess var á undanförnum árum hafa tilfinningar fengið minnkandi vægi. Orðaforði landsmanna hefur lakað og ég vil meina sérstaklega á því sviði sem lýsir útliti hluta og tilfinningum okkar ef við tökum ekki með geðræna „sjúkdóma". Það má líklega rekja til þess að í stað þess að lesa bækur horfa flestir á myndir og er því lýsingarorðum ekki jafn mikillar þörf. Nú er algengast að þegar fólk vill vita tilfinningalega líðan annarrar manneskju spyrji það hvað segirðu gott? Sem er leiðandi spurning í stað þess að spyrja hvernig hefurðu það eða hvernig líður þér. Algengt svarið við spurningunni er einmitt orðið hress en svo skemmtilega vill til að áður fyrr vísaði það ekki til tilfinningalegs ástands heldur um sjúkleika manneskunnar.

Það er skondið í ljósi þess að óhressir einstaklingar glíma nú við geðræna sjúkdóma eins og þunglindi eða geðsveiflur (e. Bipolar)  en „sjúkdómar á borð við þessa hafa a síðast liðnum þrjátíu árum hafa fjölgað úr aðeins örfáum í yfir 800 ekki tilfelli heldur nýjar tegundir geðkvilla. Nú til dags tekur fólk lyf á borð við valíum og rídalín til að losna undan tilfinningum sínum sem eru mönnum fullkomlega eðlislægar í stað þess að vinna úr þeim með því að finna út hvað veldur vanlíðan þeirra. Þess í stað er nú kominn risavaxinn lyfjaiðnaður sem græðir milljarða á tilfinningum fólks. Hversu geðsjúkt er það?

Gott dæmi er þegar þrælar í afríku sem reyndu að strjúka út í frelsið gerðu þeir það ekki vegna þess að þeim langaði til að verða frjálsir heldur voru þeir haldnir sjúkdómi sem kallast drapetomania ef konur hér áður fyrr voru nógu vitlausar til þess að rísa upp á móti karlmönnum þá þjáðust þær af alverlegum sjúkdómi sem kallast hysteria. En þetta eru bara nokkur dramatísk dæmi sem sýna hvernig samfélagið er að færast óðfluga nær því að verða eins og einhverskonar vísindaskáldsaga.

En þar sem þessi skoðun mín gæti vel fallið undir að vera andstæð viðurkenndum gildum þá er ég líklega haldinn persónuleika röskun og því er ekkert að marka það sem ég segi.

Hin siðferðislega lausn Icesave

Nú þegar allir eru orðnir löngu þreyttir á æs-seif þá les maður ennþá greinar á báða boga ég hef lengi velt fyrir mér hvað væri sanngjarnast að gera í svona máli burt séð frá því hvers eðlis deilan er en spá frekar út í það hvað ég og þú mundum gera ef svona mál kæmi upp á milli okkar prívat og persónulega.

Til að fyrir byggja allan misskilning verður að hafa eitt í huga, að fólk úti í hollandi og bretlandi hefur þegar fengið borgað það sem það fær borgað, það er að segja innistæðu trygginguna. En bresk og hollensk stjórnvöld borguðu það út úr eigin vasa skattgreiðanda þar í landi. Icesave málið snýst því alls ekki um að borga þeim sem töpuðu á þessum reikningum neitt meira, heldur snýst það um að borga Hollenskum og breskum skattgreiðendum upphæðina sem þeir borguðu út og vextina sem þeir krefjast ofan á það.

Þegar menn segja að íslensk stjórnvöld eigi alfarið að bera ábyrgð á þessum reikningum sökum klúðurs í gæslu verða men að gæta sanngirni í dómum sínum þar eð hollendingar og bretar áttu einnig að sjá um eftirlitið með þessum reikningum. Hvað sem varðar lög þá ætti eftirlitið með þessum reikningum raunar frekar að vera á þeirra hendi þar sem það voru jú breskir og hollenskir ríkisborgarar er fengu inn skatttekjurnar af þessum reikningum (þeir voru samt starfræktir mun lengur í bretlandi þannig þeir fengu meiri skattpening) en bretar fengu yfir 20 milljarða í tekjuskatt af icesave. Þar af leiðandi verður það að teljast frekar ósanngjarnt að íslendingar ættu að hafa eftirlit með einum stærstu umsvifum landsbankans en fá eingöngu hagnaðinn sem landsbankinn tók svo hingað heim ef hann fór ekki allur ofan í einhver skúffu fyrirtæki og svo til aflandseyja. það þarf auðvitað tíminn að leiða í ljós og þess vegna er það íslendingum í hag að bíða ef það reynist fyrir satt.) þá þurfa auðvitað eigendur og stjórnendur að greiða fyrir það.

Því næst verða menn að spyrja sig að fyrst að skattgreiðendur eiga að greiða reikninginn hvort hér og þar ytra ríki raunverulegt lýðræði eða olagarcy. Ég veit ekki hvernig þetta er nákvæmleg þarna ytra þó líklega ekkert mikið minna spillt enn hér heima. 

Lýðræði krefst þess að allir hafa sömu möguleika á að nálgast upplýsingar og til að bjóða sig fram. það er hins vegar þannig í þessu frábæra landi að ríkisflokkarnir 4flokkurinn svokallaði borgar sjálfum sér milljónir úr ríkisjóð eftir gengi í síðustu kosningum á sama tíma og þeir takmarka einka styrki til allra flokka í 300.000 kr. það er auðvitað þess eðlis að upplýsinga dreifing (áróðurs auglýsinga heilaþvottur) framboða fer ekki fram á beint sanngjörnum grundvelli. þegar í ofan á lag eru svo teknar inn þær stofnanir sem reka styrka ríkisflokkana fyrir sína hagsmuni og oll þau skúffu fyrirtæki sem þær hafa á sínum snærum til að tryggja áfram haldandi völd sinna flokka þá verður öllum ljóst að hér ríkir ekkert lýðræði heldur stofnana væði bankar og lÍu voru þær stærstu á þessum tímum ef til vill hafa álver líka togað í einhverja strengi svo einhverjar stofnanir séu nefndar. svo ekki sé nú talað um prófkjör flokkana og þá "styrki" og fjölmiðla eignarhaldið hér á landi

Þar sem hér íslenskum skattgreiðendum er ekki tryggt sanngjarnan málflutning þá finnst mér allavega hæpið að íslenskir skattgreiðendur eiga að greiða fyrir "velvilja" fyrrverandi ríkistjórnar gagnvart erlendri starfsemi bankana sem voru eins og áður hefur komið fram með þessa sömu aðila í vasanum og greiða erlendum skattgreiðendum upp í topp með vöxtum fyrir útborgun þeirra til aumingja fólksins sem lagði fé sitt inn á þessa reikninga. Þegar allir skattborgarar fengu skattpeningin af vaxtatekjum fólksins sem lagði peninga sína í þessa reikninga.

Það er auðvitað ósanngjarnt að skattgreiðendur erlendir sem innlendir þurfi að greiða fyrir svona viðskipta svindl og raunar ólýðandi þar sem það eina sem þeir hafa unnið sér til saka er að kjósa yfir sig spilta stjórnmálamenn í ólýðræðislegu kerfi, það er hins vegar óumflýjanlegt að borga þetta og spurningin er því einfaldlega hve mikið á hver skattgreiðandi að greiða. Því finnst mér persónulega sanngjarnasta lausnin að allir skattgreiðendur greið jafnt upp í skaðabæturnar sem aumingja fólkið fékk. 

Málið flækist hins vegar þegar íslensk stjórnvöld tryggðu íslensku reikninga þessara sömu banka upp í topp. en þegar við lítum aftur á ólýðræðislegt kerfi sem íslenskur almenningur býr við þau taumhöld sem auðmenn og valdagrúppur landsins hafa á stjórnmálamönnunum sér fólk að það er ekki skrítið að allar innistæður hér væru tryggðar upp í topp. Þar af leiðandi er heldur ekki sanngjarnt að þetta klúður eigi að leggjast á venjulegan almenning. þess vegna tel ég fyrrgreinda lausn sanngjarnasta fyrir alla skattgreiðendur hvort er íslenska eða erlenda. Hitt verður svo að rannsaka hvernig staðið var á málunum og menn dæmdir eftir því. sjálfur tel ég að ef einhver aðgerð hefur vegið hvað næst sjálfstæði íslendinga þá er það þessi. Þar af leiðandi kemst hún sem næst landráði og þeir sem af því stóðu ættu að vera dæmdir til að borga skattgreiðendum þessara landa til baka sem nemur afganginum af innistæðum á icesave. 

þetta er kannski ekki einföld lausn en mér finnst hún hvað sanngjörnust ekki á lagalegum grundvelli heldur siðferðislega.